Spawanie metodami MIG i MAG najczęściej realizowane jest przy użyciu półautomatów spawalniczych, w których posuw uchwytu odbywa się ręcznie. W przypadku produkcji seryjnej lub masowej stosuje się automaty i roboty, gdzie posuw uchwytu jest zmechanizowany.
Przy metodzie MIG wykorzystuje się gazy obojętne, np. argon, hel, mieszanki argon-hel. W metodzie MAG gazem osłonowym jest dwutlenek węgla, jego mieszanka z argonem lub z argonem i tlenem. Cechą charakterystyczną metody T.I.M.E. jest zastosowanie mieszanki czteroskładnikowej o składzie 26,5% hel, 65% argon, 0,05% tlen 8% dwutlenek węgla lub 26,5% hel, 25% dwutlenek węgla, 2% wodór i reszta argon. W metodzie Rapid Arc i Rapid Melt jako gazu osłonowego użyto gazu firmy Linde Mison 8 o składzie: 8% dwutlenek węgla, 0,03% tlenek azotu i reszta argon. Metody te kwalifikuje się jako bardzo wydajne (10-20 kg/h) i z reguły stosuje się je na stanowiskach automatycznych. Tak duża wydajność wynika z dużo wyższej prędkości podawania drutu, przez co i szybkość spawania jest większa.
Źródłami prądu są prostowniki o płaskiej charakterystyce statycznej oraz inwertory. Przy zastosowaniu inwertorów jako źródeł prądu można uzyskać również wpływ nie tylko na napięcie i natężenie prądu spawania, ale również na częstotliwość odrywania się i wielkość przenoszonych z drutu elektrodowego do jeziorka spoiny kropel metalu.
Czy artykuł był dla Ciebie przydatny?
Chcesz otrzymywać informację o nowych artykułach? Zostaw nam swój e-mail.
