Międzynarodowe Targi Spawalnicze ExpoWelding 2024 w Katowicach były dla naszej firmy wyjątkowym wydarzeniem, które umożliwiło nam zaprezentowanie innowacyjnych rozwiązań oraz nawiązanie nowych, wartościowych relacji z klientami i partnerami biznesowymi.
Firma RYWAL-RHC miała zaszczyt zostać zaproszona do współpracy przy wyjątkowym wydarzeniu promującym spawalnictwo wśród uczniów szkół podstawowych z Kłobucka
5 września 2023 roku na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej odbyło się wyjątkowe wydarzenie – jubileuszowe 25. Pomorskie Sympozjum Spawalnictwa, połączone z 27. Spotkaniem Spawalników Wybrzeża.
12 września 2024 roku, na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego, odbyło się 23. Szczecińskie Seminarium Spawalnicze.
W dynamicznym świecie logistyki i produkcji, pewność dostawy i ochrona produktów są kluczowe. Rozwiązania 3M w zakresie zaklejania kartonów oferują wyjątkową wydajność, bezpieczeństwo oraz łatwą aplikację, zapewniając niezawodne przechowywanie i ochronę Twoich przesyłek.
Pracujesz z przewodami elektrycznymi i kablami, to wiesz że odpowiednie izolowanie, wiązkowanie oraz oznaczanie są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i funkcjonalności instalacji.
Firma 3M z dumą prezentuje nową linię tarcz ściernych 3M™ Cubitron™ 3, jako kolejny krok w ewolucji swoich produktów pod marką Cubitron™, które od ponad 40 lat zapewniają maksymalną wydajność.
W dzisiejszych środowiskach pracy, gdzie hałas stanowi powszechną przeszkodę dla zdrowia i komfortu pracowników, ochrona słuchu jest niezmiernie istotna.
Nawet w przypadku zautomatyzowanych procesów spawalniczych, zwłaszcza wykorzystujących roboty spawalnicze, istnieją metody zapobiegania zagrożeniom dla zdrowia spowodowanym przez szkodliwe dymy spawalnicze.
Każda metoda spawania łukowego ma swoją specyfikę wynikającą z zakresu stosowanych parametrów, gęstości mocy i właściwości łuku (składu chemicznego przestrzeni łukowej, rodzaju materiału elektrod itp.) oraz sposobów przechodzenia metalu w łuku.
TIG: Tungsten Inert Gas Welding Spawanie łukowe elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych
Metoda 141 (TIG) jest metodą spawania łukowego, w którym ciepło wydziela się podczas palenia się łuku pomiędzy elektrodą nietopliwą (wolframową) a materiałem spawanym. Stopiony materiał tworzy jeziorko spawalnicze, które jest chronione przed utlenianiem poprzez osłonę gazu obojętnego, takiego jak argon, hel. W przeciwieństwie do metody MIG, elektroda jest wykonana z wolframu lub jego stopów które mają bardzo wysoką temperaturę topnienia co w konsekwencji powoduje, że elektroda nietopliwa nie uczestniczy w tworzeniu złącza spawanego. Jeśli podczas spawania potrzebne jest spoiwo to materiał dodatkowy dostarczany jest zazwyczaj w sposób ręczny podawany przez spawacza do miejsca spawanego najczęściej w postaci prętów spawalniczych. Istnieje również sposób zmechanizowany podawania drutu elektrodowego poprzez podajniki zimnego drutu, które umożliwiają dostarczenie oddzielnym uchwytem materiału do miejsca spawanego. Spawanie metodą TIG dedykowane jest do spawania we wszystkich pozycjach z zastosowaniem prądu stałego DC (stale niestopowe, stopowe) lub przemiennego AC (aluminium).
EO: Elektroda otulona MMA: Manual Metal Arc Welding SMAW: Shielded Metal Arc Welding
Spawanie elektrodami otulonymi czyli metoda 111 (MMA), znaną również pod nazwą Shielded Metal Arc Welding (SMAW), jest to proces spawania łukowego ręcznego, który służy do łączenia metali przy udziale elektrod topliwych (otulonych). Prąd elektryczny jest zamieniany w ciepło i pomiędzy elektrodą topliwą a materiałem spawanym pali się łuk spawalniczy, który ma za zadanie roztopić elektrodę oraz materiały spawane i trwale je połączyć. Elektroda ustawiona pod odpowiednim kątem względem złącza przesuwana jest ręcznie przez spawacza. Łuk spawalniczy może być zasilany prądem stałym z biegunowością dodatnią lub ujemną oraz prądem przemiennym. Otulina w elektrodzie ma zadanie podczas spawania wytworzyć gaz ochronny oraz żużel, który ochrania każdą kroplę przechodzącego materiału do jeziorka spawalniczego przed powietrzem, a zwłaszcza przed tlenem. Spawanie elektrodami otulonymi jest metodą spawalniczą, której początki datuje się od 1885 roku i nadal jest szeroko stosowana na całym świecie.
MIG (Spawanie łukowe drutem litym w osłonie gazu obojętnego) oraz MAG (Spawanie łukowe drutem litym w osłonie gazu aktywnego) GMAW: Gas Metal Arc Welding - spawanie łukowe drutem elektrodowym litym
Metoda spawania 131/135 (GMAW) w Polsce jest bardziej znana pod nazwą metody MIG/MAG. Metoda MIG jest metodą spawania łukowego, w którym stopiony zostaje materiał spawany oraz drut elektrodowy tworząc tzw. jeziorko spawalnicze, które jest zabezpieczony przed utlenianiem za pomocą gazu osłonowego obojętnego (zwykle argonu). Metoda MAG w odróżnieniu do metody MIG, jako gazu osłonowego wykorzystuje gazy aktywne zazwyczaj mieszanki Argonu z CO₂. Drut spawalniczy jest podawany z podajnika poprzez system rolek tak, aby dostarczyć go do końcówki prądowej w uchwycie spawalniczym gdzie doprowadzony jest prąd. Spawanie materiałów odbywa się zazwyczaj przy udziale prądu stałego z biegunowością dodatnią na uchwycie spawalniczym przy jednoczesnej osłonie gazowej. Gaz tworzy plazmę, dzięki której w łuku spawalniczym przenoszony jest materiał z drutu elektrodowego do jeziorka spawalniczego. Spawanie metodą MIG/MAG może być półautomatyczne, zmechanizowane lub automatyczne. Metody te znalazły na dzień dzisiejszy najwięcej aplikacji stosowanych w przemyśle na całym świecie. Dlatego też te metody są cały czas rozwijane przez producentów urządzeń tworząc nowe ich odmiany. Jednymi z bardziej znanych odmian metody MIG/MAG są procesy TwinPulsXT, Puls, SpeedPulsXT, SpeedUp, SpeedArc, SpeedRoot, SpeedCold.
W procesie SpeedRoot po zwarciu drutu elektrodowego z materiałem spawanym, prąd spawania gwałtownie rośnie do momentu utworzenia minimalnego przewężenia ciekłego metalu (łączącego koniec elektrody z jeziorkiem spawalniczym). Zerwanie mostka i transport kropli następuje za sprawą siły pochodzącej od napięcia powierzchniowego już przy niskim natężeniu prądu, skutkuje to bezrozpryskowym przejściem metalu. W kolejnym etapie cyklu impuls prądu powoduje rozgrzanie końcówki drutu elektrodowego, który tworzy stosunkowo dużą kroplę, tak, aby podczas następnego cyklu jak najwięcej materiału dodatkowego przeszło do spoiny, przy jednocześnie niskim jego utlenieniu i naazotowaniu. Niniejsza metoda dedykowana jest do spawania grani.
SpeedCold jest odmianą metody MAG, jest ona bardzo zbliżona do metody SpeedRoot jednak różnica polega na szybszym obniżeniu prądu podczas zwarcia, aby kropla przeszła przy udziale sił napięcia powierzchniowego, jak również w drugiej fazie na zmniejszeniu wartości piku prądowego, która ma za zadanie rozgrzanie końcówki drutu elektrodowego. Takie zabiegi przyniosły zmniejszenie energii liniowej. Z badań publikowanych w branżowych biuletynach wynika, że metoda SpeedCold charakteryzowała się najniższą energią liniową z porównywalnych metod i była o ponad 20% mniejsza w porównaniu do spawania metodą TwinPulse. Niniejsza metoda dedykowana jest do spawania cienkościennych materiałów lub ma zastosowanie w aplikacjach wymagających bardzo niskich energii liniowych.
W metodzie SpeedArc w czasie zwarcia następuje cykliczne podbijanie prądu impulsami powodującymi zwiększenie siły przewężającej, której wartość jest wprost proporcjonalna do kwadratu prądu spawania, a dokładniej prądu płynącego w łuku. Powoduje to szybkie odcinanie kropli i przejście jej do jeziorka spawalniczego. Metoda ta znalazła wiele zastosowań do spawania głównie grubych elementów.
W metodzie SpeedPulseXT kształt pulsu jest podobny do pulsu jak w odmianach Puls i TwinPulseXT, ale tylko w pierwszej fazie narastania prądu (w fazie impulsu). W fazie amplitudowej szybkość narastania wartości prądu wyraźnie maleje. Podczas obniżania wartości natężenia prądu w odmianie Speed- PulsXT, prąd zaczyna wolniej opadać do około 2/3 jego wartości szczytowej (zarysowując wyraźny uskok na wykresie), następnie opada podobnie, jak ma to miejsce w odmianie Puls. Dzięki takiemu kształtowaniu piku prądowego jego czas trwania jest dłuższy. Dzięki temu do jeziorka przechodzi nie jedna kropla w czasie jednego cyklu ale kilka. Metoda ta znalazła szerokie zastosowanie w spawaniu materiałów niestopowych przyśpieszając proces spawania i dodatkowo czyniąc go bezodpryskowym.
W odmianie SpeedUp w czasie fazy zwarć przebiegi prądowe są „podbijane” dodatkowymi impulsami. Zastosowano tu w pierwszej fazie metodę SpeedArc, a po fazie zwarciowej następuje płynne przejście do łuku natryskowego (PULS) jak w metodzie SpeedPulsXT. Ta metoda jest dedykowana do spawania w pozycjach spawania PF z dołu do góry bez konieczności wykonywania zakosów czyli tzw. choinki.
Każda metoda spawania łukowego ma swoją specyfikę wynikającą z zakresu stosowanych parametrów, gęstości mocy i właściwości łuku (składu chemicznego przestrzeni łukowej, rodzaju materiału elektrod itp.) oraz sposobów przechodzenia metalu w łuku.
TIG: Tungsten Inert Gas Welding Spawanie łukowe elektrodą wolframową w osłonie gazów obojętnych
Metoda 141 (TIG) jest metodą spawania łukowego, w którym ciepło wydziela się podczas palenia się łuku pomiędzy elektrodą nietopliwą (wolframową) a materiałem spawanym. Stopiony materiał tworzy jeziorko spawalnicze, które jest chronione przed utlenianiem poprzez osłonę gazu obojętnego, takiego jak argon, hel. W przeciwieństwie do metody MIG, elektroda jest wykonana z wolframu lub jego stopów które mają bardzo wysoką temperaturę topnienia co w konsekwencji powoduje, że elektroda nietopliwa nie uczestniczy w tworzeniu złącza spawanego. Jeśli podczas spawania potrzebne jest spoiwo to materiał dodatkowy dostarczany jest zazwyczaj w sposób ręczny podawany przez spawacza do miejsca spawanego najczęściej w postaci prętów spawalniczych. Istnieje również sposób zmechanizowany podawania drutu elektrodowego poprzez podajniki zimnego drutu, które umożliwiają dostarczenie oddzielnym uchwytem materiału do miejsca spawanego. Spawanie metodą TIG dedykowane jest do spawania we wszystkich pozycjach z zastosowaniem prądu stałego DC (stale niestopowe, stopowe) lub przemiennego AC (aluminium).
EO: Elektroda otulona MMA: Manual Metal Arc Welding SMAW: Shielded Metal Arc Welding
Spawanie elektrodami otulonymi czyli metoda 111 (MMA), znaną również pod nazwą Shielded Metal Arc Welding (SMAW), jest to proces spawania łukowego ręcznego, który służy do łączenia metali przy udziale elektrod topliwych (otulonych). Prąd elektryczny jest zamieniany w ciepło i pomiędzy elektrodą topliwą a materiałem spawanym pali się łuk spawalniczy, który ma za zadanie roztopić elektrodę oraz materiały spawane i trwale je połączyć. Elektroda ustawiona pod odpowiednim kątem względem złącza przesuwana jest ręcznie przez spawacza. Łuk spawalniczy może być zasilany prądem stałym z biegunowością dodatnią lub ujemną oraz prądem przemiennym. Otulina w elektrodzie ma zadanie podczas spawania wytworzyć gaz ochronny oraz żużel, który ochrania każdą kroplę przechodzącego materiału do jeziorka spawalniczego przed powietrzem, a zwłaszcza przed tlenem. Spawanie elektrodami otulonymi jest metodą spawalniczą, której początki datuje się od 1885 roku i nadal jest szeroko stosowana na całym świecie.
MIG (Spawanie łukowe drutem litym w osłonie gazu obojętnego) oraz MAG (Spawanie łukowe drutem litym w osłonie gazu aktywnego) GMAW: Gas Metal Arc Welding - spawanie łukowe drutem elektrodowym litym
Metoda spawania 131/135 (GMAW) w Polsce jest bardziej znana pod nazwą metody MIG/MAG. Metoda MIG jest metodą spawania łukowego, w którym stopiony zostaje materiał spawany oraz drut elektrodowy tworząc tzw. jeziorko spawalnicze, które jest zabezpieczony przed utlenianiem za pomocą gazu osłonowego obojętnego (zwykle argonu). Metoda MAG w odróżnieniu do metody MIG, jako gazu osłonowego wykorzystuje gazy aktywne zazwyczaj mieszanki Argonu z CO₂. Drut spawalniczy jest podawany z podajnika poprzez system rolek tak, aby dostarczyć go do końcówki prądowej w uchwycie spawalniczym gdzie doprowadzony jest prąd. Spawanie materiałów odbywa się zazwyczaj przy udziale prądu stałego z biegunowością dodatnią na uchwycie spawalniczym przy jednoczesnej osłonie gazowej. Gaz tworzy plazmę, dzięki której w łuku spawalniczym przenoszony jest materiał z drutu elektrodowego do jeziorka spawalniczego. Spawanie metodą MIG/MAG może być półautomatyczne, zmechanizowane lub automatyczne. Metody te znalazły na dzień dzisiejszy najwięcej aplikacji stosowanych w przemyśle na całym świecie. Dlatego też te metody są cały czas rozwijane przez producentów urządzeń tworząc nowe ich odmiany. Jednymi z bardziej znanych odmian metody MIG/MAG są procesy TwinPulsXT, Puls, SpeedPulsXT, SpeedUp, SpeedArc, SpeedRoot, SpeedCold.
W procesie SpeedRoot po zwarciu drutu elektrodowego z materiałem spawanym, prąd spawania gwałtownie rośnie do momentu utworzenia minimalnego przewężenia ciekłego metalu (łączącego koniec elektrody z jeziorkiem spawalniczym). Zerwanie mostka i transport kropli następuje za sprawą siły pochodzącej od napięcia powierzchniowego już przy niskim natężeniu prądu, skutkuje to bezrozpryskowym przejściem metalu. W kolejnym etapie cyklu impuls prądu powoduje rozgrzanie końcówki drutu elektrodowego, który tworzy stosunkowo dużą kroplę, tak, aby podczas następnego cyklu jak najwięcej materiału dodatkowego przeszło do spoiny, przy jednocześnie niskim jego utlenieniu i naazotowaniu. Niniejsza metoda dedykowana jest do spawania grani.
SpeedCold jest odmianą metody MAG, jest ona bardzo zbliżona do metody SpeedRoot jednak różnica polega na szybszym obniżeniu prądu podczas zwarcia, aby kropla przeszła przy udziale sił napięcia powierzchniowego, jak również w drugiej fazie na zmniejszeniu wartości piku prądowego, która ma za zadanie rozgrzanie końcówki drutu elektrodowego. Takie zabiegi przyniosły zmniejszenie energii liniowej. Z badań publikowanych w branżowych biuletynach wynika, że metoda SpeedCold charakteryzowała się najniższą energią liniową z porównywalnych metod i była o ponad 20% mniejsza w porównaniu do spawania metodą TwinPulse. Niniejsza metoda dedykowana jest do spawania cienkościennych materiałów lub ma zastosowanie w aplikacjach wymagających bardzo niskich energii liniowych.
W metodzie SpeedArc w czasie zwarcia następuje cykliczne podbijanie prądu impulsami powodującymi zwiększenie siły przewężającej, której wartość jest wprost proporcjonalna do kwadratu prądu spawania, a dokładniej prądu płynącego w łuku. Powoduje to szybkie odcinanie kropli i przejście jej do jeziorka spawalniczego. Metoda ta znalazła wiele zastosowań do spawania głównie grubych elementów.
W metodzie SpeedPulseXT kształt pulsu jest podobny do pulsu jak w odmianach Puls i TwinPulseXT, ale tylko w pierwszej fazie narastania prądu (w fazie impulsu). W fazie amplitudowej szybkość narastania wartości prądu wyraźnie maleje. Podczas obniżania wartości natężenia prądu w odmianie Speed- PulsXT, prąd zaczyna wolniej opadać do około 2/3 jego wartości szczytowej (zarysowując wyraźny uskok na wykresie), następnie opada podobnie, jak ma to miejsce w odmianie Puls. Dzięki takiemu kształtowaniu piku prądowego jego czas trwania jest dłuższy. Dzięki temu do jeziorka przechodzi nie jedna kropla w czasie jednego cyklu ale kilka. Metoda ta znalazła szerokie zastosowanie w spawaniu materiałów niestopowych przyśpieszając proces spawania i dodatkowo czyniąc go bezodpryskowym.
W odmianie SpeedUp w czasie fazy zwarć przebiegi prądowe są „podbijane” dodatkowymi impulsami. Zastosowano tu w pierwszej fazie metodę SpeedArc, a po fazie zwarciowej następuje płynne przejście do łuku natryskowego (PULS) jak w metodzie SpeedPulsXT. Ta metoda jest dedykowana do spawania w pozycjach spawania PF z dołu do góry bez konieczności wykonywania zakosów czyli tzw. choinki.