Charakterystyka i typowe zastosowanie
Elektroda w otulinie rutylowo-kwaśnej. Zawartość ferrytu w stopiwie około 40%. Zapewnia wysoką odporność na korozję naprężeniową oraz bardzo dobrą na występowania pęknięć na zimno. Zaleca się do połączeń stali żaroodpornych, różnoimiennych, do spawania stali trudnospawalnych oraz stali nierdzewnych z wysokowęglowymi oraz napraw elementów żeliwnych. Stosuje się do spawania stali np. hartowanych, wysokowęglowych stali narzędziowych, stali matrycowych i sprężynowych (np. resory). Dodatkowy atut elektrody to uniwersalne zastosowania do spawania stali również o nieznanym składzie chemicznym i przy braku określenia grupy stali czy normy materiałowej.
Zastosowania: napawanie części metalowych współpracujących ze sobą i narażonych na ścieranie oraz do narzędzi pracujących w wysokich temperaturach i części pieców; napawanie szyn, matryc i narzędzi do obróbki plastycznej na gorąco. Wykonywanie spoin na materiałach trudnospawalnych o wysokiej zawartości węgla i składników podnoszących hartowność. Naprawy elementów żeliwnych.
Klasyfikacja:
PN-EN ISO 3581-A: E 29 9 R 12
AWS A5.4: ER 312-17
Materiały podstawowe:
EN 10088-1/2 EN 10213-4: X120 Mn 12, X10 Cr 13, Inne połączenia różnoimienne i nieznanego pochodzenia
Typowy skład chemiczny stopiwa [%]:
C=0,10; Si=0,90-1,20; Mn=1,0; Cr=28-30; Ni=8-10; FN=40
Typowe własności mechaniczne:
Granica plastyczności Re>500 N/mm2
Wytrzymałość Rm=700-800 N/mm2
Wydłużenie A5>20%
Twardość = 240 HB
Prąd spawania
Prąd spawania: DC+/AC + stały, plus do elektrody lub przemienny
Pozycja spawania
Warunki spawania:
| Średnica [mm] | Długość [mm] | Prąd spawania [A] |
| 2,0 | 300 | 50-60 |
| 2,5 | 300 | 55-85 |
| 3,2 | 350 | 80-120 |
| 4,0 | 350 | 110-150 |
| 5,0 | 350 | 160-210 |
Podziel się z innymi!
